Onafhankelijk, lichtelijk verlegen, en traditioneel

Ik ben een beetje een rare, denk ik dan. Ik ben erg onafhankelijk en heb mijn leven goed op orde. Ik doe het heel goed met mijn werk en heb een leuk sociaal leven. Dat is een fijn en sterk gevoel, maar ik mis het ook om iemands vrouwtje te zijn.

Gewoon voor iemand zorgen en iemand verwennen, iemand van wie ik houd, niet zomaar een wildvreemde. En ook dat je het dagelijkse leven samen kan dragen. Simpele beslissingen even overleggen, leuke dingen samen uitkiezen. Dat lijkt me allemaal zo fijn.

Ergens wil ik mijn onafhankelijkheid ook niet kwijt, maar ik denk dat ik met de juiste man vast een goede middenweg kan vinden. Welke man ziet dat voor zich met mij?